Σημερα εν μερη την πατησα.

Βρισκομουν στο μετρο στην Ομονοια και γυρναγα για το σπιτι, μες την τραγικη ζεστη ενος αυγουστιατιικου μεσημεριου στην Αθηνα.Οπως κατεβαινα τις σκαλες για να μπω στο μετρο, διαπιστωνω οτι στο τελος τους βρισκονται ελεγχτες."Κανενα προβλημα" σκεφτομαι."Παντοτε δυσαρεστη η συναντηση μαζι τους, αλλα ουτως ή αλλως εγω παντα κοβω εισητηριο".

Παντα?Χα! Το ειχα ξεχασει! Εισητηριο ναι μεν ειχα μαζι μου, αλλα αχτυπητο.Ε, να μη τα πολυλογω με πιασανε.Εγω απο τη μια τους εξηγουσα πως προκειται για ανθρωπινο λαθος και εκεινοι ετοιμαζονταν να μου κοψουν την κλιση.

Τα πηρα και 'γω. 30 ευρω επειδη κατεβαινοντας μπορει να ξεχαστηκα και να κοιταζα μια γκομενα? Επειδη οντως ξεχαστηκα, μιας και τους προηγουμενους μηνες χρησιμοποιουσα καρτα?

Η αισχατη λυση ηρθε στο μυαλο μου.

"Δεν γαμιεσαι λεω εγω ρε μαλακα?".

Μια παγωμενη εκφραση προσωπου, που φευγαλεα πιανει το ματι σου καθως τρεχεις.

Η σκεψη οτι "Αν εχουν κεφια ας με προλαβουνε στο τρεξιμο στις σκαλες.Και που να τρεξουν με αυτα τα παντελονια".

Δε λεω, εργαζομενοι ειναι.Εντολες ακολουθουν.Αλλα του πουστη, ο καθενας μπορει να ξεχαστει.

Ευτυχως τελικα δεν χρειαστηκε να τρεξω.Ενας απο τους ελεγχτες φανηκε πιο συνεργασιμος και τη γλυτωσα.Οποτε η αισχατη λυση μου εμεινε ανεκπληρωτη.

Τωρα που το ξανασκεφτομαι απο το σπιτι μου, ισως να 'χε και περισσοτερη πλακα να την ειχα εφαρμοσει.

Παλια θυμαμαι τη μισουσα αυτη την πολη.Ελεγα "Οταν μεγαλωσω εγω θα φυγω απο εδω.Θα παω καπου με πρασινο, σε μια εξοχη, να ζω με ηρεμια.Αντε να πηγαινω μονο σε καμια κοντινη κωμοπολη για να δουλεψω.Εγω παντως στην Αθηνα δεν μενω.".Ετσι ελεγα.

Τα πραγματα πλεον φαινεται ομως να εχουν αλλαξει.Οσο περναει ο καιρος νιωθω ολο και περισσοτερο να την αγαπω αυτη τη πολη.Το σκεφτομουν και τις προαλλες που γυρναγα απο τις διακοπες μου.Την νιωθω την ιδια την Αθηνα σαν σπιτι μου,τους δρομους της.

Ειμαι κομματι της, ζω και αναπνεω τελικα στους ρυθμους της.Ναι, ειμαι παιδι της Αθηνας.Βρωμοαθηναιους μας φωναζει ολη η υπολοιπη Ελλαδα.Ξερω 'γω?Δικιο θα 'χουν.Εχουμε νερο με πολυ χλωριο και λαθος σουβλακια.

Εγω αυτο που μαθαινω ειναι πως η τσιμεντουπολη πισω απο τη βρωμια της κρυβει μια, αστειρευτη για μενα ακομα, ομορφια.

"Στα εξι περιπτερα που συναντω στο δρομο μου μεχρι εδω, εισαι ο μονος ανοιχτος."

Ετσι του 'πα. Εφτασα εχοντας διανυσει μια αποσταση ενος τεταρτου με τα ποδια, με τα καινουρια παπουτσια μου να κανουν ενα παραξενο και ενοχλητικο ηχο απο την τριβη τους με το εδαφος.Επαιζε ενα cd των Black Sabbath.Του ζητησα ενα πακετο τσιγαρα."Δεν φερνω καθολου τσιγαρα" μου απαντησε."Καλα του ειπα", αγορασα ενα κουτακι τσιχλες και εφυγα.

Ποια ειναι η πιθανοτητα να πετυχεις στις 14 Αυγουστου στην Αθηνα περιπτερο που να ειναι ανοιχτο, να παιζει Black Sabbath και να μην φερνει τσιγαρα?

Το σκεφτηκα.Οτι το σκεφτηκα,το σκεφτηκα.Δεν μπορω να το αρνηθω.Ενταξει τωρα,πολλοι θα διαφωνησουν οτι δεν ειναι και η πιο σωστη ατακα για να εκφραστεις.Αλλοι (/αλλες), οτι ειναι φαλλοκρατικο.Παντως, βγαινοντας απο την εξοδο του μετρο το σκεφτηκα: "Ε ρε πουστη,ολα τα μουνακια απο την αλλη πανε???" .

Λοιπον εβλεπα εχθες μια απο εκεινες τις παλιες ελληνικες ταινιες.Για να πω την αληθεια ποτέ μεχρι τωρα δεν τις παρακολουθουσα, δεν ειχα δει καμια ρε παιδι μου, αλλα εχθες καπως εκατσε και ειδα μια.Και οφειλω να παραδεχτω οτι ειναι πολυ καλυτερες απο ότι τις περιμενα! Φοβερες ατακες!

Τελος παντων, δεν θελω να επικεντρωσω σε αυτο.Αυτο που παρατηρησα και που αργοτερα σε μια συζητηση με διαβεβαιωσαν οτι ισχυει, εχει να κανει με τη ροη της ταινιας.Υπαρχει μια ηρεμια, στο πως κυλαει το σεναριο, στο πως τραβαει η καμερα, γενικοτερα.

Χαλαραααα να 'ουμε... Καμια σχεση με τις σημερινες ταινιες στην πλειοψηφια τους.

Η γιαγια μου λεει οτι ετσι περιπου ηταν και οι ρυθμοι της ζωης.Πιο αργοι.

Εγω οπως το συλλογιεμαι μαλλον οι περισσοτεροι στην Αθηνα σημερα τρεχουμε συνεχεια λες και μας εχει πιασει να παμε για κατουρημα.

Ειχα σκοπο να μην ξαναγραψω οτιδηποτε σχετικο με κατουρημα.Δεν κρατηθηκα ομως.

Ειναι που θυμηθηκα την ατακα ενος φιλου παλια.

Οπως εχουμε οι περισσοτεροι διαπιστωσει,για να το κανουμε και λιγο πιο επιστημονικο και κυριλε το πραμα, στα ουρα μας το χρωμα και η μυρωδια τους -φανταζομαι και η γευση τους,δεν το εχω δοκιμασει :P - επηρρεαζονται απο τα φαγητα και τα ποτα που καταναλωνουμε και απο ζητηματα υγιεινης...

Σκαει μυτη ενα φιλαρακι τοτε στο σχολειο πριν καποια χρονια, στη εποχη της μεγαλης μαλακινσης και μου πεταει πρωινιατικα "Φιλε.Χθες τα ουρα μου μυριζαν καροτο και ξεραμενα χυσια."

Η μυρωδια σχηματιστηκε στο μυαλο μου και το στομαχι μου γυρισε αναποδα.

Ειχε γραψει και ο Σαχτουρης για καποιο "κατουρημενο ουρανο".

το βρηκα και το παραθετω:

ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ
Μέσ᾿ τὸ δωμάτιο
μιὰ βροχὴ ἀπὸ κάτουρο
πετοῦν ἁγνὲς κοπέλες μὲ φτερὰ
ψοφίμια μὲ ρὸζ στὴν καρδιά τους οὐρανὸ
κι ἄνθρωποι μ᾿ οὐρανὸ γεμάτο σάπιο αἷμα
κρέμονται κι ἀνεμίζουν τ᾿ ἄσπρα πόδια τους
ἀπὸ τὰ μάτια τους βγαίνουνε μαχαίρια
τεράστιες μαῦρες ἀνεμῶνες φυτρώνουνε
στὸ στῆθος τους
καθὼς πετᾶνε σφάζουν κι ἀγκαλιάζονται
οἱ ἁγνὲς κοπέλες τὰ ψοφίμια οἱ σάπιοι
ἄνθρωποι
κάτω ἀπὸ ἕναν κατουρημένο οὐρανό

*
Δάσος παράξενο μαγεύει τὴ φωνή μου
κάθε μου λέξη μία σταγόνα αἷμα
ὅλο μου τὸ τραγούδι ἕνα δέντρο
ἀπὸ τὸ αἷμα ποτισμένο τῶν φονιάδων
χίλιοι φονιάδες χίλια ἄγρια δέντρα
δάσος παράξενο ποὺ μαγεύει τὴ φωνή μου

---------------------------------------------------------------------

Αρκετο κατουρημα μοιαζει να επεσε .Enough.

Απο το παραθυρο του WC

Ειναι ωρες,ωρες που παω για κατουρημα στο μικρο μπανιο του σπιτιου.WC το φωναζουμε.

Ε λοιπον,το WC μας εχει το εξης υπεροχο: το παραθυρο του "βλεπει" στον κηπο της πολυκατοικιας και σ' ενα μεγαλο κομματι της πολης.Φοβερη θεα να 'ουμε.

Και απο εκει παντα σκεφτομαι κοιτωντας απ' εξω:

"Μαγκα μου,απο εδω νιωθω πως μπορω να κατουρησω ολο τον κοσμο!" .

Λοιπον, ειναι απο εκεινες τις ημερες που καθεσαι και ξυνεσαι και λες "τι να κανω, τι κανω;;;" Στη μεση μιας εξεταστικης (http://www.youtube.com/watch?v=U3PaPSVoTp4),που θα πρεπε κανονικα να διαβαζεις,αλλα λιωνεις με τις ωρες σε κατι ανουσιο (βλ. facebook), ενω καθεσαι ταυτοχρονα πανω απο ενα ανοιχτο βιβλιο.Κοροϊδευοντας δηλαδη τον εαυτο σου και οποιον μπανει στο δωματιο.Καπου εκει,εχοντας εξαντλησει τις περισσοτερες απο τις υπολοιπες διαθεσιμες επιλογες,λες: "Και δεν φτιαχνω ενα blog..." .Και καπως ετσι ξεκινας.Ψαχνοντας να βρεις ενα ανουσιο ονομα για το blog σου, να φτιαξεις μια καποια εισαγωγη που να ναι και "γαμω", να σπαταλησεις γενικα το χρονο σου και να δικαιολογησεις την απραξια σου.

Θα μπορουσε να 'ταν και ετσι.

Δεν ειναι ομως.Για να πω την αληθεια, η ιδεα του να φτιαξω αυτο το blog τριγυριζει κανα δυο μερες τωρα στο κεφαλι μου.Δεν ειμαι καν σιγουρος για το πως μου ηρθε.Ειναι αυτη η κολλητικη βλακεια που υπαρχει στις μοδες; Λιγο πολυ οπως με κολλησαν με αυτες τις σελιδες "κοινωνικης δικτυωσης" που μεχρι πριν λιγους μηνες εβριζα; Ειναι οτι οντως πατανε πανω στην απομονωση μας; Αρκετος κοσμος νιωθει να "βρισκει τη φωνη του" μεσα απο το blog."Επιτελους υπαρχει καποιος να με ακουει! ". Παιζει και να μην τους ακουει κανεις,κανεις να μην διαβαζει αυτα που γραφουν.Αλλα τους παρηγορει οτι τουλαχιστον αυτοι τα 'παν και οτι εν δυναμη καποιος μπορει και να τα διαβασει.

Τελος παντων,δεν το εχω καταληξει και ουτε προκειται να το κανω τωρα.

Συνεχως περναει απο το κεφαλι μου η σκεψη του ποσο ανουσιο ειναι αυτο που κανω αυτη τη στιγμη.Βασικα δεν μπορω να σκεφτω ουτε ενα γαμημενο λογο που καποιος θα κατσει να διαβασει αυτα που γραφω.Άλλα blog ρε παιδι μου κανουνε παρουσιασεις δισκων, παρουσιασεις ειδησεων, εγω ουτε που εχω καταληξει για το τι να γραφω.

Για αυτο και "Χωρις ονομα". Με επιασε και λιγο απροετοιμαστο το κουτακι "Ονομαστε το blog σας". Πως να το πω; Κατι μυστηριο και πιασσαρικο σαν αυτα που συνανταει κανεις συχνα; Κατι βαρετο οπως "To blog του Μητσου" ; Ενιωσα σαν να μου ζηταν να ονομασω το κατοικιδιο μου.Τουλαχιστον με τα ζωα εχω καταληξει.Ειναι σκυλος; Το ονομαζω "Σκυλο". Γατα; Την ονομαζω "Γατα". Και αντιστοιχα αλλαζω τις καταληξεις για να πετυχω το γενος.Εξαιρετικα βολικο και μ' αρεσει κιολας.Ενα φιλαρακι (δεν θυμαμαι βασικα,παιζει να μου το ' πε και καποια κοπελα) το εχει παει ενα βημα παραπερα.Ονομασε το σκυλο του/της "παπακι". Και αυτο πλακα εχει :) !

Ξεφυγα.Η μαλλον ΔΕΝ ξεφυγα :D !Το γεγονος οτι δεν υπαρχει θεμα για να ξεφυγεις απο αυτο και καποιος για να στην πει και να σε νοιαξει, ειναι και γαμω!

Τωρα καταλαβαινω λιγακι γιατι αρκετοι καθονται και αφιερωνουν χρονο να γραφουν σε blog...

Μ' αυτα και μ' αυτα περασε η ωρα.

Εχω να διαβασω και για την εξεταστικη και εχω κι ενα ανοικτο βιβλιο μπροστα μου...

Α!Μισο.Δεν τελειωσα ακομα!Αυτο πρεπει να το πω.

Λοιπον ξενερωσα απιστευτα με το γεγονος οτι για να φτιαξω τουτο το blog μου ζητησε η google κινητο για επιβεβαιωση.Οχι οτι θα σχοληθει και κανεις να πουμε αναμεσα στα χιλιαδες blog με το δικο μου και με το κινητο μου,αλλα με εκνευριζει που ολοι θελουν να ξερουν περισσοτερα για σενα απο οσα χρειαζεται.Σαν αυτη τη βλακεια με το να δηλωσεις τα προσωπικα σου στοιχεια στις εταιριες κινητης τηλεφωνιας προκειμενου να εχεις κινητο.Ενα απο τα γαματα με τα κινητα τηλεφωνα ηταν οτι σε ξερανε μοναχα οσοι εσυ ηθελες.Ουτε εταιριες,ουτε κρατικοι μηχανισμοι.Σε οποιον ηθελες του εδινες το κιν σου και του ελεγες: "Ειμαι ο ταδε" και αν ηθελες του ελεγες και ψεματα.Τωρα σε ξερουν μεχρι και τα κομματικα γραφεια της Νεας Δημοκρατιας και σε περνουν τηλεφωνο να δουν αν θα πας να ψηφισεις για τις εσωτερικες εκλογες τους, χωρις ουδεποτε να ειχες καποια σχεση μαζι τους.Εγινε σε φιλαρακι μου πριν κατι μηνες,τοτε που ψηφιζανε Σαμαρας vs Ντορα τα λαμογια. "Ο κυριος ***?Απο τα γραφεια της Νεας Δημοκρατιας τηλεφωνουμε.Θα ερθετε να ψηφισετε στις εκλογες και τι?" "Που βρηκατε το τηλεφωνο μου;" "απο την εταιρια κινητης τηλεφωνιας που χρησιμοποιειτε." Ωριστε μας...

Τελος παντων,αυτα.