Ειχα σκοπο να μην ξαναγραψω οτιδηποτε σχετικο με κατουρημα.Δεν κρατηθηκα ομως.

Ειναι που θυμηθηκα την ατακα ενος φιλου παλια.

Οπως εχουμε οι περισσοτεροι διαπιστωσει,για να το κανουμε και λιγο πιο επιστημονικο και κυριλε το πραμα, στα ουρα μας το χρωμα και η μυρωδια τους -φανταζομαι και η γευση τους,δεν το εχω δοκιμασει :P - επηρρεαζονται απο τα φαγητα και τα ποτα που καταναλωνουμε και απο ζητηματα υγιεινης...

Σκαει μυτη ενα φιλαρακι τοτε στο σχολειο πριν καποια χρονια, στη εποχη της μεγαλης μαλακινσης και μου πεταει πρωινιατικα "Φιλε.Χθες τα ουρα μου μυριζαν καροτο και ξεραμενα χυσια."

Η μυρωδια σχηματιστηκε στο μυαλο μου και το στομαχι μου γυρισε αναποδα.

Ειχε γραψει και ο Σαχτουρης για καποιο "κατουρημενο ουρανο".

το βρηκα και το παραθετω:

ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ
Μέσ᾿ τὸ δωμάτιο
μιὰ βροχὴ ἀπὸ κάτουρο
πετοῦν ἁγνὲς κοπέλες μὲ φτερὰ
ψοφίμια μὲ ρὸζ στὴν καρδιά τους οὐρανὸ
κι ἄνθρωποι μ᾿ οὐρανὸ γεμάτο σάπιο αἷμα
κρέμονται κι ἀνεμίζουν τ᾿ ἄσπρα πόδια τους
ἀπὸ τὰ μάτια τους βγαίνουνε μαχαίρια
τεράστιες μαῦρες ἀνεμῶνες φυτρώνουνε
στὸ στῆθος τους
καθὼς πετᾶνε σφάζουν κι ἀγκαλιάζονται
οἱ ἁγνὲς κοπέλες τὰ ψοφίμια οἱ σάπιοι
ἄνθρωποι
κάτω ἀπὸ ἕναν κατουρημένο οὐρανό

*
Δάσος παράξενο μαγεύει τὴ φωνή μου
κάθε μου λέξη μία σταγόνα αἷμα
ὅλο μου τὸ τραγούδι ἕνα δέντρο
ἀπὸ τὸ αἷμα ποτισμένο τῶν φονιάδων
χίλιοι φονιάδες χίλια ἄγρια δέντρα
δάσος παράξενο ποὺ μαγεύει τὴ φωνή μου

---------------------------------------------------------------------

Αρκετο κατουρημα μοιαζει να επεσε .Enough.